AffetmiyorumAffet Tarkovski!
Tarkovski ile ağırlaşabilmek için yapılacak ilk şey herhalde NOSTALGIA’ dır.
Her yanda hızlı bir yaşamın olduğuna dair bir çok şey duyuyorsun…Sonra bunu söyleyen insan görünümlerinin de bu söylediklerini ‘yarım saatlik’ hafızalarıyla unuttuklarını ve bu hızlı yaşam dedikleri şeyin içerisinde görünmez olduğunu algılamaya başlıyorsun…Yaşadığın çağdan ve onun insan görünümlerinden rahatsız olmaya başlıyorsun, bir şey duymak istemiyorsun, peki ya bir şeyler duymamaya başlamadan önce anlamı birer düş sızısı olan bir şeyleri görmek?…
Nostalgia: Çünkü nostalji onların gelecekteki geçmişini; bir artı bir beden konforuyla güvene alıyor…Çünkü nostalji onlardan hesap soramıyor…Nostalgia ah Nostalgia…
Nostalgia: İtalya’da sürgün yaşayan ve kendisi gibi sürgün olan eski bir Rus müzisyenin intiharını araştıran bir Rus şair ile seneler evvel evini yakmış ve ailesinden ayrılmış bir meczup arasındaki ilişkiyi anlatan bir Tarkovski filmi.
Nostalgia: bu yukarıda söylenenlerden seslerin çıkarıldığı bir şeydir. Nostalgia ülkesini terk etmiş ve vatan özlemi duyan bir entelektüelin hikâyesini anlatır. Sinema dilinde pek rastlanmayan monologlar bu filmde fazlaca kullanılmış, böylelikle vatana duyulan özlem pekiştirilmiştir. Filmin çekimleri sırasında Tarkovski’nin sürgünde olması filmin başrol oyuncusunun aslında Tarkovski’yi oynadığı fikrini ortaya çıkarmıştır. Filmin ana karakterinin hasta olması ve Tarkovski’nin de filmden üç yıl sonra bir hastalık nedeniyle ölmesi bu düşünceleri desteklemektedir.
2. AffetmiyorumAffet Andrei. Andrei’nin İtalya’ya Düşüşü
*Nostalgia daki geniş alanın sorgulayıcı etkisine örnek için filmden aldığım ekran görüntülerinden birisi: Veda Edebildiğimize Sevindim… ( Görsel Aşağıda No: 1 )
Tanınmış bir Rus şair olan Andrei, 18. yüzyılda yaşamış ve Bolonya’da eğitim görmüş memleketlisi müzisyen Sosnovsky’nin hayatını araştırmak için İtalya’ya gelir. Güzel İtalyan tercümanı eşliğinde Toskana’dayken mutsuz evliliğinin, karısının ve çocuklarının Rusya’daki hatırası onu avlar. Seyahati giderek içsel bir serüvene dönüşürken mistik bir aydınlanma, şairin yolunu aydınlatacaktır.
3. AffetmiyorumAffet özgür değilsin!
*Bu ekran düşü ise ‘Tarkovski Aynasına’ verilen bir söz, eğer buraya bakıyorsan: Özgür değilsin.
( Görsel Aşağıda No: 3 )
AffetmiyorumAffet Bagno Vignoni’nin delisi!
Bagno Vignoni’nin delisi ya da yaşayanların acizliği ve düşten alınan bir düşsızısı: Fazla büyük usta kalmadı…Zamanımızın gerçek kötülüğü budur…
İnsanoğlu dinle!
Domenico burada, Bagno Vignoni’nin delisi. Hayır, onun deli olmadığını biliyorum. Öyleydi, bunu anlayacaksın. O burada Roma’da, bir gösteri için. Üç gündür konuşmalar yapıyor.
…
Nasıl gidiyor? Kalbin nasıl? Bilmiyorum, sınıra dayandım. İçimde hangi atam konuşuyor? Hem aklımda hem de bedenimde… Aynı anda ayrılamam. Bu yüzden tek kişi olamıyorum. Kendimi aynı anda sayısız şey olarak hissedebiliyorum. Fazla büyük usta kalmadı. Zamanımızın gerçek kötülüğü budur. Kalbin yolları gölgelerle kaplanmış. Yararsız görünen seslere kulak vermeliyiz. Okul duvarları, asfalt ve refah reklâmlarının Uzun kanalizasyon boruları ile dolu beyinlere…Böceklerin vızıltıları girmeli.
Her birimizin gözlerini ve kulaklarını…Büyük bir rüyanın başlangıcı olan şeylerle doldurmalıyız. Birisi piramitleri yapacağımızı haykırmalı. Yapmamamızın bir önemi yok! O isteği beslemeliyiz… Ve ruhun köşelerini esnetmeliyiz…Sınırsız bir çarşaf gibi. Dünyanın ilerlemesini istiyorsanız…El ele vermeliyiz. Sözüm ona sağlıklıları…Sözüm ona hastalarla karıştırmalıyız.
Siz sağlıklı olanlar! Sağlığınız ne anlama gelir? İnsanoğlunun bütün gözleri, içine…Daldığımız çukura bakıyor. Özgürlük faydasızdır…Eğer gözlerimizin içine bakmaya…Yemeye, içmeye ve…Bizimle yatmaya cesaretiniz yoksa! Dünyayı yıkıntının eşiğine getirenler…Sözüm ona sağlıklı olanlardır.
AffetmiyorumAffet Nostalgia! Çoğunlukla ‘yavaştan biraz daha yavaş tempolu’ bir filmdir, Nostalgia
Anlatılara göre; Dostoyevski, Tolstoy okuyarak büyümüş Tarkovski o yüzden kimi zaman didaktikleşen diyaloglarla anlatır anlatmak istediklerini. Çoğunlukla ‘yavaştan biraz daha yavaş tempolu’ bir filmdir, Nostalgia…
Kendini; kendimim dediğin şeyi başkasının seninde boğma ihtiyacı: Nostalgia
AffetmiyorumAffet o yağmur! Müzik olarak yağmur damlalarının kullanıldığı bir film: Nostalgia
Tarkovski’nin, belki de en az müzik kullandığı çok sesli filmi: Nostalgia
“Bir damla ve bir damla daha iki damla etmez. Daha büyük bir damla
eder.”
4. AffetmiyorumAffet Domenico! Scene from Nostalghia (1983), Andrei Tarkovsky.
5. AffetmiyorumAffet bu dilsizlik! Tarkovsky – Nostalghia – last scene
AffetmiyorumAffet Tarkovski! Fazla büyük usta kalmadı. Zamanımızın gerçek kötülüğü budur.
AffetmiyorumAffet Tarkovski! Gel ve ona hoşçakal de.
AffetmiyorumAffet Tarkovski! Özgür değilsin.
AffetmiyorumAffet Tarkovski! Ne biçim bir dünyadır burası.
Hello, i think that i saw you visited my web site so i came to “return the favor”.I am attempting to find
things to enhance my web site!I suppose its ok to use some of your ideas!!
Wow! After all I got a webpage from where I can actually obtain valuable information concerning my study and knowledge.